|
|
|
MUSTAFA HEBİP |
|
|
|
|
|
|
|
DAYANILIR MI sensizlige |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ellerim yavaşca ayrıldı ellerinin arasından,
Gidiyorum bile diyemedin, çektin gittin bir şey sormadan
Gözlerimde hiç bitmeyen sevgimin masum damlaları,
Ellerimde senden kalan aşkımın kırıntıları.
Yüzümde duruyor hala arkana bakmadan gidişin ,
Kulaklarımda çınlıyor bir çırpıda elveda deyişin,
Ey sevgili, tek suçlu sensin taşa dönüşmüş yüreğin.
Yalanmış her kelimen , yalanmış senle geçen günlerim.
Sensizliği ektin, sessiz kalmış odamın duvarlarına,
İhanet ettin senle biriktirdiğim bütün hatıralarıma.
Nefreti öğrettin yorgun yüreğime, sevilmemeyi,
Bir aşk hikayesi değil bizimkisi, ayrılığın hikayesi.
Sevemesin kalbin bir daha, gülmesin hiç yüzün,
Hasret kal benim gibi güneşe, ağlasın seninde gecen gündüzün.
Beddua değil benimkisi senin için dileklerim,
Ömrüm bitsede bir gün, bir daha asla sevmeyeceğim.
MUSTAFA HEBİP
|
|
|
|
|
|
|
|
|
MENÜ: |
|
|
|
|
|
|
|
|
mustafahebipsiirleri.tr.gg
|
|
|
mustafahebipsiirleri.tr.gg
|
|
|
|
|
Bugün 1 ziyaretçi (51 klik) kişi burdaydı! |